Тынышлығымызды жәнеде беккемлеў, муқаддес динимиздиң пәклигин асыраў дәўир талабы. ХХI әсир – қыйын әсир болды. Ҳәзирги әсиримизде ең аўыр машқала бул – экстримизм, терроризм әсиресе ең үлкен гүнә бул муқаддес динимизди нықап қылып алып, түрли жерлерде болып атырған аяўсыз адам өлтириў, қалаларды ўайран қылыў ҳәм бәрше бузғыншылықлар.

 Аллаҳ таала Қураны кәриймде жер бетин абат қылыңлар деп буйырады. Буның мысалы журтымыз күннен-күнге абат болып, мусылманшылық та, берекет те ҳәмме-ҳәммеси бизде. Буның менен бизлер қанша шүкир қылсақ арзыйды. Себеби, муқаддес динимиз пәк дин, халық пәрўар, тынышлықты сүйетуғын дин. Бул дин ҳеш ўақытта да қан төгиўди жақламайды. Бир инсанның өлимине себепши болған инсанды, пүткил инсанияттың өлимине себепши болып гүнә дәрежесине көтерген дин ҳеш ўақытта инсан түўе, ҳәтте ҳайўанға да азар бериўден қайтарып келген.

Глоббаласыў дәўири тез пәт пенен түс алған  бүгүнги дүньяда түрли идеалогиялық орайлар бар болып, олар жаслар аңын ҳәм дүнья қарасына тәсир өткизбеши. Оларды өз жолына салмақшы болады. Бундай шәрайытта өз тарийхын жақсы билген, миллий қәдриятларынан жақсы хабары бар болған миллет ҳәм халықларғана  түрли шақырықларға итибар бермейди. Таңлаған жолынан дәдил адымлап барабереди. Соның ушын жасларымыз жәҳәнди теңсиз ақыл-зәкаўаты менен лал қалдырған илим мәрийпатта белгили ата-бабаларымыздың мийрасын, мәселен Имам Матрудийди билсе, Имам Бухарыйды билсе ҳеш қашан бундай жолға кирмейди. Себеби, китап оқыған илим-мәрийпаттан хабары бар адам, бундай жаман ислерге қол урмаслығы анық.

Әмир Темур бабамыз айтқанындай: “Китап бәрше бүнядкәрлық, жаратыўшылық ҳәм илимниң тийкарыдур. Турмысты үйретиўши тәрбияшы”, деп айтып өткен. Ата-бабаларымыз, китап оқыўға ҳәмийше ең зәрүр ўазыйпа сыпатында қарап, илим үйрениў, китап жазыў барысында тарийхымыз даўамында басқаларға өрнек болған. Қураны кәриймниң ең биринши назыл болған аяты «Оқы» деген буйрық болған. Тарийхтан бизге белгилии, алдын Яссаўий, Бедил, Фезулий, Махтымқулы, Мәшраб ғәзеллерин ядтан билмеслик ар саналған. Ҳәдийси шәрийфте: Пайғамбарымыз саллаллаҳу алайҳи ўасалламнан Аббас разыяллаҳу анҳу сорады: Ҳәй Расулуллаҳ бизлерге бир дуўаны айтың ол дуўа бизлерге тән болсын. Сонда Пайғамбарымыз: Ҳәй Аббас ҳәм оның шаңарағы Аллаҳтан аман-есенлик сораң! Аман-есенлик нематына тең келетуғын немат жоқ деди. Аман-есенликти сорайық, динимизде, дүньямызда аман-есенлик, шаңарағымызда, кәсибимизде аман-есенлик, журтымызға, миллетимизге аман-есенликти Аллаҳ тааладан сорайық ҳәм ҳәмме мөмин-мусылманларға Аллаҳ тааладан аман-есенлик сорайық. Жаксылық қылайық Аллаҳ тааланың рахматы жақсыларға жақын. Пайғамбар саллаллаҳу алайҳи ўасаллам да бул нематларға, аман-есенлик нематына шүкир кылыўға, тилимиз бенен дилимиз бенен денемиз бенен шүкир кылыўға буйырған.

Базы нематлар бар «Әлхамду лиллах» деп тил менен ол нематтың шүкирин орынлаған боламыз. Базы бир нематлар бар олардың шүкирин орынлаўымыз ушын тилди де, дилди де ҳәм денемизди де ислетиўимиз керек. Ол – тынышлық нематы. Қолымыздан келгенше жақсылық қылыўға ҳәрекет қылайық,

Нөкис Муҳаммад ибн Аҳмад ал-Беруний орта арнаўлы

ислам билим журты оқытыўшысы Упаев Туелбай